«Дзённік» — гэта хронікі псіхалагічнай ломкі краіны. Час перакуленых лёсаў і выпаленых пачуццяў нараджае адмысловую літаратуру, нязручную і трывожную. Тут аўтарскае становіцца агульным. Таму без імя, пра ўсіх ад першай асобы.